Historia Parafii

Kartki z historii parafii

11 listopada 1945 roku zostali pomordowani w Ujkowicach:

Jan Inglot
Józef Kot
Józef Hamryszczak
Katarzyna Lewicka
Jerzy Zalasiński
Stefania Ryzner
Szczepan Ryzner
Marcin Ryzner
Szczepan Sanocki

10.Wojciech Materlak

11 Henryk Baran

12. Rozalia Bojko

13. osoba nieznana

Rodziny chcą ich uczcić Mszą św. w 75 rocznicę i upamiętnić tablicą na cmentarzu. Proszą o włączenie się w tę uroczystość. Proszą także o kontakt z parafią / ksjs@vp.pl / lub p. Sołtysem , gdyby ktoś posiadał jakieś wiadomości , spisane świadectwa, czy zdjęcia.

W archiwum parafialnym jest zdjęcie mojego rocznika , który podczas wycieczki z Seminarium odwiedził Ujkowice 14 lutego 1974 r.

Starsi rozpoznają ówczesnego ks. proboszcza Bajdę i obok niego ks. dr. Rykałę , ojca duchownego , późniejszego wicerektora Seminarium i proboszcza w Orzechowcach.

Z bardziej znanych postaci (stoi tuż za ks. Rykałą) ks. Zbigniew Suchy - redaktor Niedzieli przemyskiej i Ks. biskup diecezji charkowsko - zaporoskiej Marian Buczek , wówczas kleryk diec. lubaczowskiej (na prawo od ks. Rykały). Dalej na prawi ks. Gwizdak - proboszcz z Orłów.

Na zdjęciu nie ma alumnów, którzy jak i ja służyli w wojsku - Brzeg 1973/75.

a także tych którzy jak np. ks. Abp. Szal odbywali służbę w Bartoszycach 1972/74, a byli święceni w 1979 r.

Z kroniki parafialnej

To notatka ks. Proboszcza Błachuty o wizycie w naszej parafii ks. Adama Sapiechy pochodzącego z Krasiczyna- późniejszego kardynała.

dla ułatwienia w czytaniu kartki z Kroniki parafialnej zamieszczam poniżej tekst drukowany:

Dnia 28 września odwiedziliśmy Ujkowice.

Ks. Sapiecha

Jadwiga Sapieżyna /księżna- mama księdza/.

Dnia 19 października " przyszły literat" parę najmilszych i korzystnych godzin tu spędził.

ks. Jan / nazwisko nieczytelne/

i jego Towarzysz ks. A. Trznadel

Dnia 29 września 1896 jako w Dzień św. Michała, patrona Kościoła i parafii odbyło się w kościele tutejszym uroczyste nabożeństowo, które celeborwał Ksiądz Adam Książę Sapiecha, syn Kolatora. Kazanie wypowiedział Ks. doktor Wais , profesor filozofii w Seminarium przemyskim. Inni Księża, prócz powyższych tutaj podpisanych , pomagali Proboszczowi w słuchaniu Spowiedzi , za co ich gospodarz wynagrodził zajmującym opowiadaniem o niedawno odbytych w Ujkowicach manewrach.

Ks. Józef / nazwisko nieznane/

ks. dr. Antoni Trznadel

Celebrans X. Sapiecha

X. Dr. Wais

Dla podkreślenia ważności wydarzenia notatki o postaciach.

Adam Stefan Stanisław Bonifacy Józef Sapieha herbu Lis (ur. 14 maja 1867 w Krasiczynie, zm. 23 lipca 1951 w Krakowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny krakowski w latach 1911–1951 (od 1926 arcybiskup metropolita), kardynał prezbiter od 1946, senator I kadencji w II Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1922–1923. Przez historyków uznawany za jedną z czołowych postaci w dziejach Kościoła polskiego I połowy XX wieku. Nazywany Księciem Niezłomnym. /więcej w internecie w wikipedii pod hasłem Adam Stefan Sapiecha/.

Kazimierz Wais (ur. 6 lutego 1865 w Klimkówce, zm. 9 lipca 1934 tamże) – teolog, doktor filozofii, psycholog, prałat domowy Ojca św.

Urodził się 6 litego 1865 w Klimkówce. Był synem Floriana (cieśli). W 1885 ukończył C. K. Gimnazjum w Jaśle[1].

Kształcił się w Seminarium Duchownym w Przemyślu. Sakrament święceń kapłańskich otrzymał w 1889. Był wikarym w Gorlicach, Łańcucie, następnie wikarym katedralnym w Przemyślu. Studiował w Instytucie Teologicznym w Przemyślu i na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. O 1895 do 1909 był profesorem Teologicznego Zakładu Naukowego w Przemyślu. Od 1909 do 1929 profesor zwyczajny filozofii chrześcijańskiej i teologii fundamentalnej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiej, a po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie. Dwukrotnie dziekan Wydziału Teologicznego i czterokrotnie prodziekan. Rektor Uniwersytetu Lwowskiego w roku akademickim 1917/1918. Następnie rektor Lwowskiego Seminarium Duchownego 1918/1919

Pierwszy prezes Polskiego Towarzystwa Teologicznego (1924–1927). Honorowy profesor Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie, honorowy radca Przemyskiej Kurii Biskupiej.

Zmarł 9 lipca 1934 w Klimkówce[2]. Został pochowany na miejscowym cmentarzu.

Autor wielu podręczników filozofii.